Echa ze świata wywołane alokucją św. Piusa wygłoszoną na konsystorzu kardynalskim w 1914 r.

Gdy 27 maja 1914 r. św. Pius X przemawiał do nowokreowanych kardynałów, mało kto pewnie przypuszczał, że będzie to ostatni konsystorz kardynalski tego wielkiego Papieża. Faktycznie trzy miesiące później zakończył swój żywot, którego ostatnie tygodnie naznaczone były wzywaniem zwaśnionych rządów europejskich do pokoju.

Był to swego rodzaju testament pogromcy modernizmu i innych błędów nowożytnych, Papieża czystości doktrynalnej i ścisłej karności kościelnej. To za jego pontyfikatu wcześniej zwani niezłomnymi czy ultramontanami najwierniejsi obrońcy papiestwa i Kościoła nazwani zostali katolikami integralnymi.

Dlaczego nie mamy dziś Veuillot’ów? [II] – w rocznicę śmierci Stefana hr. Moszyńskiego

Stowarzyszenie im. Ks. Zygmunta Goliana swój integralnie katolicki punkt widzenia opiera m.in. na:

myśli i działalności polskich i europejskich ultramontanów i katolików integralnych, obrońców papiestwa oraz gorliwych bojowników o integralność wiary, zarówno w wyznawaniu jej jak i w życiu zgodnie z nią, szczególnie z okresu pontyfikatów Piusa IX, Leona XIII i św. Piusa X (zwłaszcza myślimy tu o Sodalitium Pianum ks. prał. Benigniego i jego współpracownikach, w szczególności polskich, o środowisku „Myśli Katolickiej” i o Związku Katolickim) (informacja o SKG).

I dlatego obiecaliśmy naszych Czytelników zaznajamiać z historią zwłaszcza polskiego ultramontanizmu i katolicyzmu integralnego, czego doskonałą okazją jest rocznica śmierci jednego z bliższych współpracowników pierwotnej „Myśli Katolickiej”, Stefana hr. Moszyńskiego, herbu Nałęcz.

Dlaczego nie mamy dziś Veuillot’ów? [I]

L. Veuillot w latach pięćdziesiątych XIX wieku

List Ludwika Veuillot do Pana Wiktora Karola Maurycego de Foblant z 8 sierpnia 1843 r. zawiera nader aktualną myśl: „Upokorzenia – pragnę ich dla siebie, Bogu dzięki; ale nie chcę ich dla Pana Jezusa, a to Jego się upokarza” (źródło).

Znosić upokorzenia cierpliwie – to rzecz prawdziwie chrześcijańska, postępowanie wzorujące się na cierpiącym Zbawicielu, lecz pozwalać, by upokarzano Pana Jezusa i Kościół nie ma z tym nic wspólnego. Nie tylko prawdziwi katolicy-liberałowie upokarzają Kościół, a w nim jego Głowę, Pana Jezusa (którego Mistycznym Ciałem jest właśnie Kościół), ale czynią to też katolicy bez charakteru. Ci pierwsi swym pełnym kompromisów ze światem postępowaniem, ci drudzy zaś swą biernością.

Notka biograficzna ks. prał. Huberta Benigniego

Jako uzupełnienie krótkiej notki biograficznej zawartej w tekście poświęconym włoskim katolikom nieustępliwym i integralnym przedstawiamy tłumaczenie hasła Benigni, Umberto z Biograficznego Słownika Włochów. Należy je czytać odpowiednio, rozumiejąc, iż nie jest to dzieło w naszym, katolickim duchu. Na przykład poparcie ks. Benigniego dla Akcji Francuskiej, podobnie jak faszyzmu, było czysto utylitarne w czasach, gdy katolicyzm integralny stracił poparcie władzy kościelnej i te prawicowe ruchy wydawały się najskuteczniejszymi środkami walki z „demokracją chrześcijańską”.

Życiorys ks. Zygmunta Goliana autorstwa ks. Teofila Matuszewskiego

Jako uzupełnienie dwóch naszych tekstów podstawowych omawiających życiorys ks. Zygmunta Goliana podajemy naszym Czytelnikom tekst autorstwa ks. Teofila Matuszewskiego z Albumu biograficznego zasłużonych Polaków i Polek wieku XIX.

Jak św. Pius X potraktował pewnego biskupa

Prawda nie jest tolerancyjna! Słowa te wypowiedział znamienity kardynał Pie, którego św. Pius X czytywał codziennie przed snem. Dla katolika prawdziwie integralnego nie sposób się z nimi nie zgodzić. Dlatego też Stowarzyszenie im. Ks. Goliana nadal będzie ostrzegać oraz demaskować publiczne błędy wszelkiej maści „katolików integralnych” czy „tradycjonalistów”, pomimo nazywania nas rozbijackimi fanatykami, niszczycielami czy nieszczęsnymi pyszałkami… Za wzór służyć nam zawsze będzie święty Pius X, który niewzruszenie obchodził się z tymi wszystkimi, którzy nie chcieli porzucić drogi błędu, o czym dobrze przekonać się można z poniższego tekstu. 

„W imię słuszności” (przykład polemiki z „Myśli Katolickiej”)

Jako przykład zarzutów wysuwanych wobec oryginalnej „Myśli Katolickiej” doskonale posłużyć może obrona zamieszczona na łamach tego pisma. Jak widać, od samego początku „Myśl Katolicka” była atakowana za rzekomą ciasnotę poglądów, fanatyzm i przesadne przywiązanie do doktryny i dyscypliny katolickiej. Poniższy artykuł jest bowiem z drugiego, podwójnego numeru tego pisma.

List Ludwika Veuillot o słabości charakteru katolików z komentarzem dotyczącym sytuacji dzisiejszej

Na stronie, która powołuje się na ultramontan i katolików integralnych i zamierza wiernie trzymać się ich linii nie sposób nie przeznaczyć miejsca Ludwikowi Veuillot (1813-1883), którego w tak wielkim poważaniu miał sam Papież Pius IX. Był on katolikiem nieustępliwym, wiernym w każdym szczególe życia zasadom wiary i Kościoła, skutecznym i odważnym dziennikarzem autentycznie katolickim, co czyniło go siłą rzeczy niezłomnym wrogiem liberalizmu, który wówczas panoszył się we Francji i całej zresztą Europie. Ten Francuz-katolik w swych strasznych czasach stanął na wysokości zadania jak mało kto.

Wywiad z ks. Ricossą z okazji rocznicy śmierci ks. prał. Benigniego i bpa Guérard des Lauriers

Data powstania Stowarzyszenia im. Ks. Goliana jest ściśle związana z rocznicą śmierci trzech postaci: ks. Zygmunta Goliana († 21 II 1885), ks. prał. Huberta Benigniego († 27 II 1934) i biskupa Michała Guérard des Lauriers († 27 II 1988). Powołując się na te trzy wielce zasłużone dla obrony papiestwa i integralności wiary osoby SKG, m.in. na łamach „Myśli Katolickiej”, pragnie pielęgnować ich spuściznę, wystawioną u nas niestety na pośmiewisko przez ludzi, którzy podchwycili przedwcześnie wypowiedziane hasło „katolicyzmu integralnego”, nie mając pojęcia, co za nim stoi.

I my również, razem z ks. Ricossą jesteśmy tym „zdegustowani”. Bowiem,

Dla niektórych „katolicyzm integralny” stał się pewną przypinką, jakąś etykietką pozbawioną treści, którą się stosuje do wszystkiego i jego przeciwieństwa. Wieczni młodzieńcy, bawiący się rzeczami, które ich przerastają.

Artykuł wstępny numeru specjalnego „Sodalitium” poświęconego katolikom integralnym (2007 r.)

Czytelnicy, którzy zapoznali się z tekstem przedstawiającym Stowarzyszenie im. Ks. Goliana, wiedzą już, że jeden z aspektów jego działalności dotyczy wspierania posługi duszpasterskiej Instytutu Matki Dobrej Rady poprzez tłumaczenie artykułów redagowanych przez jego kapłanów w piśmie „Sodalitium”. Inspirację do powstania owego pisma i wyboru samej nazwy stanowiła działalność Sodalitium Pianum, organizacji założonej przez ks. prał. Benigniego, której członkowie oddali się do dyspozycji św. Piusa X, pragnąc wykorzystać swe siły w prowadzonej przez Papieża walce z dążącymi do zniszczenia Kościoła modernistami.

W poniższym artykule wstępnym z lipca 2007 r. ks. Franciszek Ricossa, przełożony Instytutu, przybliża historię dwóch pokoleń katolików. Pierwsze z nich, żyjące w czasie pontyfikatów Piusa IX i Leona XIII, broniło władzy doczesnej Wikariusza Chrystusa i przez prowadzoną na szeroką skalę pracę społeczną skutecznie opierało się zainicjowanemu przez masonerię procesowi dechrystianizacji Włoch, czym zyskało sobie miano nieustępliwego. Kolejne, przyjmujące za podstawę swojego programu encyklikę św. Piusa X Pascendi, wystąpiło przeciw modernizmowi, zarówno temu religijnemu, jak i społecznemu, a przez wierne przylgnięcie do całego magisterium Kościoła i dyrektyw papieskich zostało nazwane pokoleniem katolików integralnych. Oba pokolenia przy tym aktywnie wojowały piórem w obronie Papieża, Kościoła i wiary.