Niedawno temu powstał we Włoszech kolejny Ośrodek Myśli inspirujący się myślą i działaniem katolików integralnych, a konkretnie w tym przypadku chodzi o włoskiego kapłana węgierskiego pochodzenia: ks. Pawła de Tötha. Niezmiernie nas to cieszy, bowiem widać, że we Włoszech katolicyzm wyznawany i praktykowany integralnie, doktryna katolicka oraz wierność papiestwu cieszą się zainteresowaniem katolików.
Redakcja „Myśli Katolickiej” Czytaj dalej
Ten, który zaprowadził kult człowieka w Kościele
Niedawno temu na „konserwatywnym” skrzydle polskojęzycznego Internetu powstał program P. Stanisława Krajskiego o nazwie „Brzytwa, czyli ostro na każdy temat”. Jak to zwykle u nas jednak bywa, ostrość zaczyna się i kończy na ostrości obrazu, a brak jej zupełnie w treściach wypowiedzi…
W pierwszym programie P. Krajski gości ks. abpa Jana Pawła Lengę (program tutaj), który w ostatnich czasach stał się jedną z twarzy niezbyt wyrazistego oporu przeciwko obecnemu etapowi rewolucji w Kościele i jej kierownikowi Bergoglio. Były „ordynariusz” Karagandy w Kazachstanie jest typowym przykładem tego właśnie oporu: niezachwiane przekonanie o świętości Soboru Watykańskiego II, Jana Pawła II, a nawet Benedykta XVI oraz mętny i niepewny opór przeciwko obecnemu okupantowi Watykanu. Takich przykładów jest kilka nawet w Polsce (sam abp Lenga już rezyduje w Licheniu). Czytaj dalej
Na stronie Ultramontes pojawił się w ostatnich dniach tekst o dobrej sławie wzięty z Katechizmu Lwowskiego. Ponieważ jest to temat bardzo na czasie, w związku z różnymi zarzutami kierowanymi pod adresem „Myśli Katolickiej”, stanowi on okazję do odniesienia się do tego ważnego tematu.
Dobra sława jest związana z ósmym przykazaniem boskim (nie mów fałszywego świadectwa przeciwko bliźniemu swemu), ale też z cnotą wielkoduszności, o której był wykład na pierwszym spotkaniu formacyjnym naszego Stowarzyszenia. Czytaj dalej
„Święty” Robespierre modernistycznej rewolucji
Ponad cztery lata po „kanonizacji” Jana XXIII i Jana Pawła II, dwóch filarów rewolucji modernistycznej w Kościele, nadszedł czas na kolejny akt teatralny w postaci „wyniesienia na ołtarze” Pawła VI. Warto przypomnieć w tym miejscu słowa JE biskupa Donalda Sanborna, który nazwał wydarzenie sprzed czterech laty „kanonizacją II Soboru Watykańskiego”. Jest to w istocie kolejny krok zmierzający do ubrania sprotestantyzowanej religii w szaty świętości, zgodnie z metodą modernistów. Czytaj dalej
Niedawno temu moderniści okupujący Watykan znowu podjęli próbę zmiany jakiegoś punktu doktryny katolickiej na podstawie zasad soborowych. W tym przypadku chodziło o dotyczące kary śmierci nauczanie Kościoła oparte na Objawieniu Bożym i sprzeczny z nim pogląd modernistów oparty na fałszywie pojmowanej godności człowieka, sprzeciwiającej się m.in. tak podstawowej cnocie, jak sprawiedliwość.
Na łamach naszej strony przedstawialiśmy już historyczne świadectwo z pierwotnej „Myśli Katolickiej”, bowiem pomysły zniesienia kary śmierci nie są nowe. Pojawiło się też tłumaczenie kazania ks. Franciszka Ricossy. Tym razem oddajemy głos JE biskupowi Donaldowi Sanbornowi. Czytaj dalej
Wywiad poniższy, z ubiegłego roku, porusza kilka ciekawych kwestii, z których bardzo aktualną jest ta, którą P. Pelagiusz poruszył swego czasu w kilku refleksjach na temat święta Chrystusa Króla. W naszym kraju ciężko bowiem znaleźć organizację czy środowisko, które nawet jeśli nie jest zinfiltrowane przez osoby o szemranym pochodzeniu, nie powołuje się na zasady czy metody masonerii. W połączeniu z dalekim od katolicyzmu integralnego powszechnym u nas katolicyzmem liberalnym, tudzież gallikanizmem wielu tradycjonalistów, stanowi to doktrynalną gwarancję niepowodzeń tych wszystkich ruchów i środowisk. Czytaj dalej
Św. Józef Cafasso, patron więźniów i skazanych na śmierć, formator kapłanów, doradca św. Jana Bosco
Na początku sierpnia w tzw. środowiskach konserwatywnych podniosła się wrzawa z powodu zmiany jednego z punktów modernistycznego katechizmu, wprowadzonego przez Jana Pawła II „konstytucją apostolską” Fidei depositum w 1992 r. Za sprawą decyzji Jerzego Bergoglio kara śmierci została uznana za niedopuszczalną bez względu na okoliczności. Orzeczenie niedopuszczalności stosowania tej kary jest ukoronowaniem zmierzających do tego celu wysiłków ostatnich 50 lat.
Tak jak w przypadku innych punktów doktryny, zmiany przebiegały stopniowo. Brak definitywnego potępienia kary śmierci we wspomnianym katechizmie nie przeszkadzał Karolowi Wojtyle wzywać wiernych na całym świecie do wysiłków na rzecz całkowitego jej zniesienia. Czytaj dalej
Pseudomsza i Msza. Różnica tylko przypadłościowa?
Niedawno temu na stronie „Wiadomości Monopolu Tradycji” pojawiło się tłumaczenie artykułu z „Catholic Family News” pt. „Kardynał Sarah i ‘pojednanie liturgiczne’”. Artykuł dotyczy poglądów modernistycznego „kardynała” na temat „motu proprio” Summorum pontificum, miejsca Novus Ordo Missae oraz Mszy tradycyjnej w Kościele oraz tak zwanej „reformy reformy” postulowanej przez Benedykta XVI. Zgodnie z zaleceniami tego ostatniego zawartymi w Summorum pontificum oraz w liście do biskupów z 2007 r., „kardynał” opowiada się za wzajemnym wzbogacaniem się dwóch „form jednego rytu” oraz za celem „reformy reformy” w dziedzinie liturgii, jakim miałaby być fuzja tych dwóch „form” w jedną, tak, aby uzyskać jedność liturgiczną. Czytaj dalej
Myśl Katolicka 